Niedawno obchodziliśmy Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego. Wydarzenie to zostało ustanowione przez UNESCO 17 listopada 1999 roku. Jego data, 21luty, upamiętnia wydarzenia w Bangladeszu, gdzie w 1952 roku pięciu studentów uniwersytetu w Dhace zginęło podczas demonstracji, w której domagano się nadania językowi bengalskiemu statusu języka urzędowego.
Język jest jednym z tych elementów kultury, który odróżnia nas od pozostałych narodów, utożsamia z naszymi rodakami. Jest on żywym segmentem aktu komunikacji, który ulega ciągłej przemianie dlatego też tak bardzo ważne jest, aby dbać o niego i jego poprawność.
W piątek nasze dziewczęta mogły się przekonać ile pułapek tkwi chociażby w odmianie najprostszych słów. Mówimy „ta pomarańcza” czy też „ta pomarańcz” lub „ten pomarańczy”? Było dużo śmiechu i wrzawy. W udzieleniu odpowiedzi na niektóre pytaniach wychowanki mogły liczyć na pomoc nauczycieli. W naszej zabawie każdy mógł wziąć udział. Po poprawnej odpowiedzi na szczęśliwego zwycięzcę czekała słodka nagroda. Mamy nadzieję, ze po piątkowych zmaganiach każda z wychowanek już zawsze będzie pamiętać kto jest autorem słów „A niechaj narodowie wżdy postronni znają, iż Polacy nie gęsi, iż swój język mają”.
