Savoir-vivre – to ogłada, dobre maniery, bon ton, kultura, konwenans towarzyski, kindersztuba. Wyrażenie Savoir-vivre pochodzi z języka francuskiego. Savoir znaczy wiedzieć, za to vivre znaczy po prostu żyć. Stąd savoir-vivre przetłumaczyć można jako sztuka życia, to zbiór zasad dobrego wychowania, dobrych manier, znajomość obowiązujących reguł grzeczności, których należy przestrzegać. Nienaganne formy zachowania oznaczają życzliwość dla ludzi, uprzejmość, tolerancję, opanowanie emocji, Okazując dobre maniery okazujemy szacunek innym ludziom. To właśnie dobre wychowanie czyni z nas kulturalnych ludzi, budzących sympatię i szacunek. Dobre wychowanie w życiu codziennym może nam wiele dać. Ludzie, wokół nas będą przyjaźniej nastawieni, a to z kolei na pewno wpłynie na polepszenie wzajemnych kontaktów.
Ta ważna tematyka została podjęta w naszym ośrodku. W dniu 15.10.2021 roku odbył się „Konkurs wiedzy o Savoir Vivre”, dziewczęta współzawodniczyły ze sobą w drużynach dwuosobowych .Celem konkursu było zainteresowanie naszych wychowanek dobrymi manierami na co dzień i od święta, uwrażliwienie na zasady dobrego wychowania, obowiązujące we wzajemnych relacjach społecznych zarówno w towarzystwie rówieśników jak i wobec osób starszych; w domu, jak i w miejscu publicznym, w sytuacjach towarzyskich, jak i oficjalnych. Warto przypomnieć sobie niektóre reguły savoir vivre i wprowadzić w życie dobre zachowanie! Był to prawdziwy pojedynek! Konkurs przeprowadziły: p. Monika i p. Ewelina.
Savoir vivre czyli dobre maniery
Dobre maniery i wychowanie na co dzień, poprawne zachowanie w różnych sytuacjach, etykieta na oficjalnych spotkaniach i przy innych okazjach - w czym tkwi sedno sprawy?
Po czym można rozpoznać kulturalnego człowieka nawet, jeśli byłby ubrany w łachmany. To ruch ciała, mimika, sposób bycia, wysławiania się, uśmiechu, postępowania nawet w drobnych spawach – wszystko to mówi nam o tym, kim jesteśmy. To dobre wychowanie czyni z nas kulturalnych ludzi, budzących sympatię i szacunek. A w czym tkwi istota savoir vivre? Po prostu to wgląd na innych. W tym tkwi ambaras dobrego wychowania, aby obcować z ludźmi w sposób kulturalny.
Jak zatem można rozpoznać kulturalnego człowieka? Nie jest ważny status społeczny ani pieniądze, a to, co “wynieśliśmy” z domu. O dobrym wychowaniu świadczy nie tylko to, co mówimy, ale także nasza mimika, sposób bycia czy postępowania w określonych sytuacjach, a także życzliwość wobec innych. Właśnie tym możemy zapracować na sympatię i szacunek - to podstawy, o których nie powinniśmy zapominać.