Bezdomność była kolejnym problemem poruszanym przez nas w ramach realizowanej innowacji pedagogicznej „Drogowskaz” czyli słów kilka o świadomym życiu.
„Życie nie jest wolne od wielu, często dramatycznych, problemów społecznych, pośród których bezdomność wydaje się być jakimś problemem szczególnie bolesnym: oto człowiek pozostaje bez dachu nad głową, bez tej przystani, w której się może schronić przed najgorszym, ocalić swoje człowieczeństwo. Bardzo rzadko powodem bezdomności konkretnej osoby jest tylko jeden czynnik. Najczęściej wynika ona z wielu, często nakładających się na siebie przyczyn - bezrobocia, ubóstwa, rozpadu rodziny, uzależnienia, przemocy w rodzinie, zadłużenia, czy zaburzenia osobowości”.
W dniu dzisiejszym o bezdomności rozmawiał z naszymi wychowankami Pan Wojciech Dąbrowski Kierownik Domu dla Bezdomnych Kobiet. Noclegowni dla Kobiet i Mężczyzn w Radomiu. Pan Wojciech przybliżył nam możliwe formy pomocy osobom bezdomnym: noclegownie i schroniska, które zapewniają stałe lub czasowe zamieszkanie wraz z wyżywieniem i opieką, jadłodajnie i punkty żywienia, ogrzewalnie, pomoc prawna, psychologiczna, medyczna pomoc w znalezieniu pracy oraz szkolenia. Podkreślił, iż brak domu uniemożliwia normalny rozwój człowieka, wpływa negatywnie na stan zdrowia psychicznego i fizycznego, uniemożliwia rozwijanie aspiracji kulturowych, regenerację sił i wypoczynek. Deprywacji zatem podlegają nie tylko szeroko rozumiane potrzeby mieszkaniowe, ale właściwie wszystkie poziomy potrzeb, począwszy od najbardziej podstawowych potrzeb fizjologicznych, skończywszy zaś na potrzebie samorealizacji.