Dzięki pomocy, życzliwości i wsparciu Firmy SIEK SPÓŁKA JAWNA w dniu 17 czerwca grupa 25 wychowanek uczestniczyła w wycieczce Kielce - Chęciny. Wycieczkę rozpoczęłyśmy spacerem po Kielcach - stolicy województwa świętokrzyskiego – położonych na łagodnych wzniesieniach Gór Świętokrzyskich. Pierwszym punktem do którego dotarłyśmy była to Aleja Sław - znajdują się tam popiersia ludzi kultury XX wieku min. pisarzy, poetów, muzyków aktorów, malarzy. Obecnie Aleja Sław liczy powyżej 40 popiersi. Widziałyśmy rzeźbę Dzika Kiełka – związaną z legendą o powstaniu miasta Kielce. Zwierzę to, według opowieści, odgrywa bardzo ważną rolę w dziejach miasta. Kolejny punkt naszej wycieczki to Kadzielnia (295 m n.p.m.) to jedno ze wzgórz Pasma Kadzielniańskiego to jedna z najbardziej rozpoznawalnych atrakcji turystycznych. Kadzielnia to przede wszystkim nieczynne wyrobisko, na środku którego znajduje się Skałka Geologów. To właśnie ten ostaniec skalny objęty jest ochroną jako rezerwat przyrody Kadzielnia. Ostatnim punktem w Kielcach był Rezerwat Skalny Ślichowice im. Jana Czarnockiego – zrobił na nas ogromne wrażenie!
Dalsza nasza trasa zaprowadziła nas do Zamku Królewskiego w Chęcinach wzniesionego na grzbiecie skalistego wzgórza (367 m. npm.) jako warownia typu wyżynnego. Już z daleka ruiny średniowiecznego zamku wywarły na nas niesamowite wrażenie. Król Władysław Jagiełło wykorzystał jego specyficznego położenia i wybrał go na miejsce roków sądowych i zajazdów szlachty. Miałyśmy okazję m. in. zajrzeć do skarbca królewskiego oraz wejść na basztę z punktem widokowym, z którego mogłyśmy podziwiać widowiskową panoramę Chęcin i pobliskich gór. Obecnie zamek w Chęcinach jest jednym z najczęściej odwiedzanych zabytków tego typu w Polsce. To nigdy niezdobyta twierdza służąca niegdyś do przechowywania skarbów. Jak głosi legenda część tego skarbu do dziś pozostaje w niedostępnych zamkowych podziemiach.
Ostatnim punktem naszej wycieczki było Muzeum Wsi Kieleckiej – Park Etnograficzny w Tokarni powołany w 1976 roku. Muzeum na powierzchni 65 hektarów skupia 38 zespołów obiektów, Ekspozycja odwzorowuje pejzaż wiejski XVIII i XIX wieku, uzupełniony obiektami handlu (np. apteka) i przemysłu wiejskiego (m.in. wiatraki) oraz wyposażeniem wnętrz, zarówno w tradycyjne meble i sprzęty, jak i urządzenia warsztatowe, m.in. tkackie, plecionkarskie, czy gonciarskie. Koncepcja jest dopełniana przez małą architekturę (m.in. studnie, czy kieraty) oraz aranżację przyrody: ogródki przydomowe, ziołowe, czy łąki. Muzeum dysponuje również zespołem budownictwa sakralnego z kościołem Matki Boskiej Pocieszenia. Nadszedł również czas na oczekiwany posiłek, po którym kierowałyśmy się do ośrodka.
Wśród wychowanek panowała wesoła i przyjazna atmosfera. Wyjazd był nie tylko wyprawą krajoznawczą, ale też piękną lekcją historii Polski. Wrażenia oraz wiedza praktyczna z tego wyjazdu jest nieoceniona. Pełne emocji powróciłyśmy do ośrodka. To był mile spędzony czas!
